27 Ekim 2009 Salı

33. haftadayız


             32. haftamızı C.tesi (24.10.2009) günü bitirdik çok şükür...(37. haftaya kadar çalışabilir raporumuzu da aldık)

             Bebişim 1597 gr. bana göre küçük :(  ama ince yapılı bi çocuk olucak herşeyi normal diyor dr.umuz. Bakalım doğunca görücez.

             Dr.kontrolümüz vardı Cuma günü, ilk defa NST ye girdim, kasılmalarım çıktı 3-5 dk. aralıklarla dr. erken doğum riskin var dedi, enfeksiyondan kaynaklanmış ilaç verdi şimdi onları kullanıyorum. Bu hafta yine NST ye giricem yine kasılmalar devam ederse ilaçla baskılarız demişti. "Kızım sen gel bak o poponu nasıl ısırıcam senin" diyorum. Babacık da "sen öyle söylersen gelirmi çocuk" diyor. Gelmesin zaten annesi daha 37. haftaya kadar çalışıcak. Anne izne ayrılsııın biraz evde dinlensiiin ondan sonra gelsin benim kızım :))

             İştahım çok açılmamıştı hamilelik süresince...Normalde nasılsam o kadar yiyordum, tabi meyveyi arttırmış, sütü eklemiştim yeme düzenime (sütü de hiç sevmem bu arada). Erken doğum riskimiz var diye her sabah yumurta yemeye başladım (işe giderken yemiyordum önceleri sadece hafta sonları yiyordum). Kilosunu arttırmam lazım bebişin...32 haftada 11 kilo aldım bu arada 61 dim 72 kilo oldum, sanırım 75 le tamamlarım gebeliği...

            Yalnız geceleri bi bacak ağrısı bi sırt ağrısı bunlar zor geliyor, tabi sadece sola sağa yatabildiğim için, meğer özgürce yatmak ne güzelmiş şimdi anlıyor insan.

2 Ekim 2009 Cuma

Kocamla 4 seneyi devirdik...



Dün evlilik yıldönümü müzdü.(01.10.2005) 4. yılımızı devirdik, nice sağlıklı, mutlu yıllara inşallah... İki kişilik aile olarak son evlilik yıldönümümüzü kutluyoruz diye benim için ayrı bi yeri vardı. Önceden planlamamıştım ama güzel geçirmek istedim. Öyle dışarıda falan kutlama yapmadık tabi... Evimizde kendi kendimize, ben eşim gelene kadar sofrayı hazırlarım diye umuyordum ama pek umduğum gibi olmadı yetiştiremedim. Tabi işten gelince durumun böyle olacağı belliydi. Menüde pizza, patates kızartması, makarna salatası, ve bisküvi pastası vardı. pastayı ben yetiştiremeyince eşim yaptı. Çok yoruldum ama belim koptu resmen, hiç böyle olacağımı ummazdım, hamile olunca bi yardımcı şart! Eşim sağolsun her konuda yardım ediyor. Neyse beraber sofrayı hazırladık, kendimiz de hazırlandık. Oturduk yedik :D fotoğraf da çektik tabi, onu da sonra ekliycem. İnşallah seneye evlilik yıldönümümüzü 3 kişi kutluyacağız canım kızımla...